Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

ΕΥΡΩ Ή ΕΛΛΑΔΑ;

Γράφει ο Σ. Παιδάκος

Τους τελευταίους τέσσερις μήνες όλες οι μνημονιακές εφημερίδες, δεν υπάρχει μέρα που να μην προβάλλουν ως την καλύτερη λύση για τη Χώρα μας , την υπογραφή μέτρων που ζητούν οι εταίροι, ώστε να ξεμπλοκάρει η χρηματοδότησή μας. Εμμένουν μάλιστα στα λεγόμενά τους λέγοντας πως πέρα απ΄την Ευρώπη και το ευρώ, υπάρχει μόνο η καταστροφή. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
 
Είμαστε εκατό και πλέον  έτη μετά το «δυστυχώς επτωχεύσαμε», ρήση που είπε ο Σ. Τρικούπης εν έτη 1896. Η Ελλάδα συνέχισε να υπάρχει και μετά από εκείνη την πτώχευση. Μάλιστα το επόμενο έτος διοργάνωσε και τους πρώτους ολυμπιακούς αγώνες.
 
Τον περασμένο Νοέμβριο η τρόϊκα είχε ζητήσει μία σειρά επώδυνων μέτρων από την....
τότε κυβέρνηση ώστε μετά να γίνει η αξιολόγηση, κάτι που θα σήμαινε και την απεμπλοκή μας από το ΔΝΤ, σύμφωνα με τα λεγόμενα ευρωπαίων και Ελλήνων αξιωματούχων. Τα μέτρα βέβαια που ζητούσαν οι εταίροι σήμαιναν πραγματική φτωχοποίηση του Ελληνικού Λαού, κάτι που ο Σαμαράς αρνήθηκε να υπογράψει, για δύο λόγους. Ένας λόγος ήταν το πολιτικό κόστος μιας και η κατραπακιά που έφαγε στις ευρωεκλογές ήταν δυνατή, και ο δεύτερος λόγος ήταν η άμεση προκήρυξη εκλογών ώστε να μπορέσει να περισώσει ότι ήταν δυνατόν από τη δεξιά. Ο Σαμαράς επίσης δεν ήθελε να φτάσει η κυβέρνησή του ως το Μάρτιο, που έληγε η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας, μιάς και τότε θα ήταν ελεύθερος από τη δεκαοκτάμηνη φυλάκιση ο αρχηγός μας , πράγμα που σήμαινε για τον Σαμαρά ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία. Οπότε προτίμησε να πετάξει τη καυτή πατάτα με τα μέτρα στον Τσίπρα, και να καθίσει αυτός να κοκορεύεται από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως. Το τελευταίο το θεωρώ ως πολιτική ανανδρία και όχι πολιτικό ελιγμό όπως λένε οι παπαγάλοι του Σαμαρά. Το πρόβλημα τώρα το έχει ο Σύριζα που πρέπει να υπογράψει ώστε να μπει ρευστό στη Χώρα μας. Έγραφα σε προηγούμενο άρθρο μου ότι τα δανεικά δεν εξοφλούνται με δανεικά, κάτι που ούτε η τωρινή αλλά ούτε και η πρώην συγκυβέρνηση έλαβαν σοβαρά υπ’ όψιν τους. Η οικονομία μας για να γίνει πλέον ανταγωνιστική πρέπει να επιστρέψει στο Εθνικόν της νόμισμα. Είναι αλήθεια ότι στην αρχή θα υπάρχουν δυσκολίες σε πρώτες ύλες, φάρμακα, καύσιμα. Αλλά οι δυσκολίες ξεπερνιούνται άμα υπάρχει Εθνική Ηγεσία. Οι δυσκολίες της δραχμής εξάλλου, δεν θα έχουν καμιά διαφορά απ’  τις δυσκολίες που θα έρθουν αν υπογραφούν τα μνημόνια.
 
Πληθαίνουν μάλιστα οι φωνές διακεκριμένων οικονομολόγων που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ. Στη «καθημερινή» της Κυριακής, 7-6-015, ο γερμανός Χάνς Βέρνερ Ζίν, πρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών, δήλωσε: «Ένα Grexit θα ήταν καλό για την Ευρώπη και την Ελλάδα/ η έξοδος, η υποτίμηση της δραχμής και η δυνατότητα επανεισδοχής στην Ευρωζώνη θα λειτουργήσει πολύ ενισχυτικά για τν Ελληνική Οικονομία».
 
Η υπογραφή οποιοδήποτε μνημονίου δεν θα σημάνει και τον ερχομό της ανάπτυξης, πράγμα που ευαγγελίζονται οι κυβερνήσεις των τελευταίων πέντε ετών. Αντιθέτως θα σημάνει τον επιπλέον  στραγγαλισμό της μεσαίας και κατωτέρα τάξης των Ελλήνων. Το ζούμε εξάλλου καθημερινά αυτό το φαινόμενο.