Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Στην επταετία 1967 – 1974

  Στην επταετία 1967 – 1974 όταν, δηλαδή, την τύχη του Έθνους και ενός εκάστου πολίτου είχαν αναλάβει οι Στρατιωτικοί. Και κυρίως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, πέθανε ασθενής, φτωχός και καταφρονημένος στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Το γιατί ο κάθε πολιτικός δεν αναφέρεται στην περίοδο αυτή – την περίφημη «επάρατο» - ας το αντικρίσουμε λοιπόν, ευθέως, χωρίς να κάνει η ματιά μας «κοιλιά». Χωρίς φόβο και πάθος. Λοιπόν!.. Δεν αναφέρεται ΟΥΔΕΙΣ πολιτικός στα χρόνια εκείνα διότι:



 1) η Ελλάς γνώρισε ανάπτυξη που ΠΟΤΕ δεν είχε φαντασθεί, προηγουμένως ή επομένως ΟΥΔΕΙΣ!… 2) Η ηγεσία του Έθνους κατά την διάρκεια της Επταετίας παρέδωσε την χώρα στην «Μεταπολίτευση» χωρίς να χρωστάει ούτε μια δεκάρα στον κάθε ξένο τοκογλύφο, στον κάθε κερατά Εβραιομασόνο λωποδύτη. 3) Η Ανεργία ήταν κάτι το άγνωστο στην Ελληνική Κοινωνία. 4) Η Δικτατορία χάρισε τα δάνεια των εξαθλιωμένων αγροτών μας και τους πρόσφερε σχεδόν δωρεάν αγροτικά μηχανήματα και στρέμματα γης να καλλιεργούν, 5) αγόρασε για την ασφάλεια του Έθνους αεροπλάνα και υποβρύχια ΤΟΙΣ ΜΕΤΡΗΤΟΙΣ, 6) προσέφερε 150.000 σπίτια σε Δημοσίους Υπαλλήλους με δάνεια που είχαν ελάχιστο τόκο και ΚΥΡΙΩΣ χωρίς «μίζες». 7) Έφτιαξε δρόμους σ όλη την Ελλάδα (εκεί που μέχρι τότε κολυμπούσαν στην λάσπη). Κατασκεύασε Νοσοκομεία, σχολεία, γέφυρες και εργατικές κατοικίες. Κατάργησε όλες τις λάμπες πετρελαίου και γέμισε στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο για παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σ όλους τους πολίτες. 8) κατασκεύασε εργοστάσια ενέργειας (ηλεκτρικής κ.τ.λ.) στην Πτολεμαΐδα, στους Φιλίππους κ.τ.λ. 9) μεγάλες υγιείς ελληνικές βιομηχανίες και εργοστάσια δούλευαν ρολόι επί Χούντας με εκατομμύρια έσοδα για το κράτος και θέσεις εργασίας για τους Έλληνες πολίτες: Ιζολα, Πίτσος, ΕΛΙΝΤΑ, Πειραική-Πατραική, Χρωπει, ΠΥΡΚΑΛ, ΕΛΚΟ, Μινιόν, Εσκιμο, AΙΓΑΙΟΝ, Κοντογούρη, Pirelli, ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΕΣ (ΒΕΤΛΑΝΣ ΝΑΟΥΣΑ, ΕΤΜΑ, ΛΑΝΑΡΑ, ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ, ΤΡΙΑ ΑΛΦΑ κ.τ.λ.) ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ (ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ, ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ κ.τ.λ.), ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, ΕΒΟ (Ελληνική βιομηχανία Όπλων), ΕΛΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων), βιομηχανίες λιπασμάτων, ζάχαρης, κονσερβοποιίας, καπνοβιομηχανίες (ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ, ΚΕΡΑΝΗΣ κ.τ.λ.), τσιμεντοβιομηχανίες (ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, ΤΣΙΜΕΝΤΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, ΧΑΛΥΨ κ.λ.π.), βιομηχανίες χάρτου (ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, SOFTEX κτλ), Εταιρίες εξαγωγής μεταλλευμάτων του ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΗΣ κ.λ.π. για να έρθει μετά η "Δημοκρατία" του Ανδρέα Παπανδρέου και των υπολοίπων να τις κλείσουν μέσα σε μια νύχτα όλες αυτές τις τεράστιες ελληνικές βιομηχανίες-εργοστάσια. 10) 6 χρόνια (1967-1973) δηλαδή επί Παπαδόπουλου, οι τούρκοι δεν τολμούσαν να παραβιάσουν ελληνικό έδαφος (ενώ στις μέρες μας κάνουν βόλτες στο Αιγαίο τα αεροπλάνα και τα πλοία τους και η κυβέρνηση τους διεκδικεί ελληνικά εδάφη όπως Ιμια, Καστελόριζο, Θράκη κ.τ.λ.). το 1973 πήγε να βγάλει από τη μέση τους Αμερικάνους από τον Ελληνικό ορυκτό πλούτο και οι Αμερικάνοι τον αναθρέψαν βάζοντας τον Ιωαννιδη και στήσανε το πολυτεχνείο ρίχνοντας ολοκληρωτικά την Χούντα... Πήγε να αντικαταστήσει το δολάριο με την Ελληνική δραχμή για τις αγοροπωλησίες πετρελαίου από τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Αν το πετύχενε θα ήμασταν η ποιο πλούσια χώρα της Ευρώπης και όχι μόνο. Και στις μέρες μας ξεπούλησαν και ξεπουλάνε σε ιδιώτες (κυρίως ξένους) όλο τον πλούτο της χώρας μας που απέμεινε, ότι πιο κερδοφόρο είχε η χώρα μας (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ  νερό, ΔΕΠΑ  φυσικό αέριο, ΕΛΤΑ, TT, ΕΛΒΟ, ΔΩΔΩΝΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕ, Μεταλλευτικές-μεταλλουργικές εταιρίες, Χρυσορυχεία, Ελληνικά πετρέλαια, λιμάνια (Πειραιά, Θεσ/νίκη κ.τ.λ.), διόδια, Ελ.Βενιζελος, Ολυμπιακη, τραπεζες κ.τ.λ.) τα οποία είχαν εκατομμύρια έσοδα κάθε μήνα άσχετα αν τα κάναν ζημιογόνα και τα καταχρέωσαν οι πολιτικοί μας με κακοδιαχείριση για να τα ξεπουλήσουν στα αφεντικά τους.Και άλλα πολλά..., ενώ, επί Χούντας να προσθέσουμε ότι υπήρχε απόλυτη ησυχία σε ό,τι αφορά το φαινόμενο της λαθρομεταναστευσης και της εγκληματικότητας που σήμερα οργιάζει. Κοιμόμασταν «με ανοικτές τις πόρτες» στην κυριολεξία. Αυτή ήταν η πολιτεία της …«επαράτου» Επταετίας. Του Γεωργίου Παπαδόπουλου και των συνεργατών του. Και να σκεφθεί κανείς ότι ήσαν Στρατιωτικοί! Τουτέστιν, δεν εγνώριζαν και πολλά – πολλά περί Οικονομίας. Απλά, πολύ απλά ήσαν Πατριώτες και έντιμοι Έλληνες. Και επέτυχαν ΠΛΗΡΩΣ παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα, τότε, είχαν επιβάλλει «εμπάργκο» πλείστες όσες χώρες, καθώς τα πολιτικά «μας» αρχοντόπουλα εφρόντιζαν για την δυσφήμιση της Πατρίδας τους δεόντως και αρκούντως. Αυτά ήταν, τότε, τα έργα και ημέρες της «Χούντας» που παρέδωσε στους κυρίους της «Μεταπολίτευσης» ένα κράτος υγιές που δούλευε σαν ρολόι!… Για να το μεταβάλλουν, στην συνέχεια, αυτοί οι κύριοι στο καταχρεωμένο, ανυπόληπτο τερατούργημα που βλέπουμε, με οργή και θλίψη, όλοι σήμερα. Άραγε έχει το κουράγιο κάποιος από τους αναρίθμητους αναλυτες να τα πει αυτά σήμερα στον Ελληνικό Λαό; Ασφαλώς όχι!… Πλην όμως, όλο και περισσότεροι πολίτες σιγοψιθυρίζουν: Πού είσαι Παπαδόπουλε!

ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ