Καταρχάς ήδη έχουν αποφασίσει την αυτοδιάλυση τους, αφού τίποτε άλλο δεν τους μένει να κάνουν. Τα χρέη έχουν πνίξει το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ και ο κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη στους ολετήρες της Πατρίδος.
Πολύ θα ήθελαν οι πασόκοι να γυρίσουν την πλάτη στην συγκυβέρνηση και να κοιτάξουν λίγο τον εαυτό τους. Να δουν πως θα καταφέρουν να σωθούν. Πολλοί ήταν άλλωστε οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εξέφρασαν ακριβώς αυτό στην επεισοδιακή συνεδρίαση της ΚΠΕ. Προεξάρχοντες ο Καρχιμάκης που είπε "να μην επιτρέψουμε να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ μέσα στο στομάχι της Δεξιάς" και ο Μωραΐτης "Να τελειώσει το καλαμπούρι περί ανταρτών που δήθεν θέλουν να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση ή την παράταξη. Να διασυρόμαστε ως πιθανοί αποστάτες επειδή λέμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι πρόβατο για σφαγή από τους ακροδεξιούς συμβούλους του κ. Σαμαρά και τις διάφορες τρόικες εσωτερικού. Πρέπει να υπάρξουν κόκκινες γραμμές".
Κάθε πασόκος που έχει μυαλό στο κεφάλι του αντιλαμβάνεται ότι η παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην συγκυβέρνηση λειτουργεί μοναχά προς όφελος της ΝΔ, λειτουργώντας ως ταφόπλακα τόσο για το ΠΑΣΟΚ, όσο και για την πολιτική καριέρα των στελεχών του. Ουδείς στην συνεδρίαση αναμένει να εκλεγεί στις επόμενες εκλογές. Συνεπώς και με το σκεπτικό ότι όλοι τους είναι παιδιά του κομματικού σωλήνα με μηδέν ένσημα, αντιλαμβανόμαστε ότι βρίσκονται ενώπιον ενός διλήμματος υπαρξιακών διαστάσεων.
Θέλουν να φύγει το ΠΑΣΟΚ από την συγκυβέρνηση ή να φύγουν οι ίδιοι για «άλλες παραλίες», να διασφαλίσουν τα 8000€ από αλλού, αφού το μαγαζάκι ΠΑΣΟΚ μετράει μέρες και μάλιστα μαύρες. Όμως ο Βενιζέλος είναι κάθετος και δεν συζητάει κάτι τέτοιο. Αντιθέτως το μόνο που δέχεται είναι το νέο κόμμα. Και φοβάται το αντάρτικο.
Αυτή τη στιγμή η συγκυβέρνηση αντιμετωπίζει δύο πολύ μεγάλα προβλήματα. Το ένα είναι οι φυγόκεντρες τάσεις που εκδηλώνονται εντός της ΝΔ και το άλλο είναι η διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Η ισχνότητα της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, με μόλις 153 βουλευτές, εντείνει τα προβλήματα. Όμως, παρόλα αυτά βλέπουμε πως αντάρτες έχουμε μόνο από την ΝΔ, ενώ οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψηφίζουν τα πάντα, παρά τις διαμαρτυρίες τους.
Θα περίμενε κανείς, να φεύγουν σιγά – σιγά, όπως η Τζάκρη για ΣΥΡΙΖΑ μεριά, όμως από ότι φαίνεται η συγκολλητική ουσία που κρατάει την συγκυβέρνηση είναι η παλιά «κόλλα» του δικομματισμού. Ο Σαμαράς έκανε την χάρη στον Βενιζέλο να καλύψει το σκάνδαλο των υποβρυχίων, ενώ είναι σίγουρο ότι οι όποιες αποκαλύψεις Κάντα δεν θα δουν ποτέ το φως της δημοσιότητας, με εντολή Σαμαρά. Εννοούμε ότι στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, τα έγγραφα της δικογραφίας γίνανε φέιγ βολάν από το καθεστώς, ενώ τώρα δεν ξέρουμε καν τα ονόματα που αποκάλυψε ο Κάντας.
Μπορούμε, λοιπόν, ευκόλως να καταλάβουμε ότι οι εκβιασμοί κρατάνε δεμένη την συγκυβέρνηση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλοί βουλευτές της εγκληματικής οργάνωσης ΠΑΣΟΚ να αισθάνονται… άβολα και να υποκύπτουν. Το θέμα είναι πόσο θα κρατήσει αυτό. Ομολογουμένως όχι πολύ, αφού η πολιτική πίεση που δέχεται η συγκυβέρνηση είναι αφόρητη και ήδη κάποιοι «τσινάνε» πολύ άσχημα.
