Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Η κλάψα της αριστεράς, μια επανάληψη του “Άρον - Άρον, Σταύρωσον Αυτόν”

Ο Ιουδαϊκός όχλος, έξω από το Πραιτόριο απαιτεί την Σταύρωση του «κατηγορουμένου». Στην Ιουδαία δεν είχαν τότε, όπως φαίνεται, απήχηση οι περί απονομής της Δικαιοσύνης ιδέες του Πλάτωνος και Αριστοτέλη. Πολύ αργότερα διαδόθηκαν οι έννοιες της διάκρισης των εξουσιών και της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης.


Στην Ελλάδα, ένα μέρος των πολιτών δεν κατανοεί ακόμη όπως φαίνεται, τις παραπάνω έννοιες και αξίες, αν και αποτελούν πλέον το υπόβαθρο συνταγματικά καθιερωμένων αρχών λειτουργίας της Δικαιοσύνης. Το αποτέλεσμα είναι να υποκύπτουν τυφλά εις ενίοτε αβυσσαλέα πολιτικά πάθη. Κατά κύριο λόγο στο τμήμα αυτού του λαού συγκαταλέγονται σήμερα πρωτίστως πολίτες, που θεωρούν εαυτούς ανήκοντες στον περίφημο "προοδευτικό" πολιτικό χώρο της αριστεράς.

Προφανώς η σημερινή «αριστερά» έχει διαγράψει από την ασθενή μνήμη της, τί έχει υποστεί μια άλλη αριστερά, μετά την κατοχή και τον εμφύλιο, όταν επίσης η Δικαιοσύνη ήταν απλώς πεδίο πολιτικής διαχείρισης του αντιπάλου. Ανεξάρτητα όμως απ' την κραυγαλέα έλλειψη σεβασμού στις παραπάνω θεμελιώδεις αξίες και αρχές λειτουργίας της Δικαιοσύνης, είναι κυριολεκτικά μεσαιωνικής εμπνεύσεως, κυρίως ως ανθρώπινη συμπεριφορά, η συγκέντρωση πολιτικά παθιασμένου και επί της ουσίας λοβοτομημένου πλήθους, με σκοπό να χειραγωγήσει ψυχολογικά τον δικαστή. Μοναδικός τους στόχος να εκδώσει εκείνος απόφαση, σύμφωνη με τις ιαχές τους και τις επιδιώξεις των τυχών υποκινητών ώστε να καταστρέψει τον υπόδικο πολιτικό αντίπαλο.

Έτσι λοιπόν στην Ελλάδα του 2015 έχουμε φτάσει στο σημείο, τα άτομα που υποτίθεται πως τάσσονται κατά του αστικού κράτους και κατά των θεσμών της αστυνομίας και της Δικαιοσύνης, να παρακαλάνε όλους αυτούς για την εξολόθρευση των πολιτικών και ιδεολογικών τους αντιπάλων. Από την μία πλευρά ευαγγελίζονται συνεχώς τα ανθρώπινα δικαιώματα, και διατυμπανίζουν πως ο κατηγορούμενος την ώρα που βρίσκεται στο εδώλιο είναι ένα ιερό πρόσωπο, ειδικά αν προέρχονται από πραγματικές τρομοκρατικές οργανώσεις (17 Νοέμβρη, Πυρήνες της Φωτιάς κτλ), ενώ όταν ένας άλλος κατηγορούμενος βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά από αυτούς, πρέπει να σαπίσει στη φυλακή ακόμα κι ας γνωρίζουν ότι είναι θύμα πολιτικής σκευωρίας. Κατά τις "ευαίσθητες''και ''ανθρωπιστικές" τους απόψεις, δεν πρέπει να έχει τελέσει κάποια συγκεκριμένα εγκλήματα, άλλα τους αρκεί να βρίσκεται στο Κίνημα της Χρυσής Αυγής.

Όλα αυτά φανερώνουν ανθρώπους εκ γενετής θρασύδειλους, που στην ουσία παρακαλάνε τους κρατικούς θεσμούς τους οποίους υποτίθεται ότι πολεμάνε όλα αυτά τα χρόνια,ώστε να πλήξουν το Εθνικιστικό Κίνημα. Αλλά αυτό που φαίνεται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο μέσα από τις υστερικές κραυγές τους, είναι μια διεστραμμένη ψυχοσύνθεση, που μπορούν να αναλύσουν ίσως τα ανώτερα κλιμάκια τις ψυχιατρικής επιστήμης.

Τέλος, δεν μας εκπλήσσει αυτή η υποκριτική συμπεριφορά των εχθρών μας, γιατί ανέκαθεν γνωρίζαμε ποιοι είναι οι αυτοαποκαλούμενοι "αντιφασίστες" και τι συμφέροντα εξυπηρετούν. Σύντομα το Φως της Δικαιοσύνης θα λάμψει, η Χρυσή Αυγή θα δικαιωθεί για άλλη μια φορά στα μάτια του Ελληνικού λαού, και οι πραγματικοί εγκληματίες της Πατρίδας μας θα βρεθούν αντιμέτωποι με την δυστυχία που έχουν προκαλέσει όλες αυτές τις δεκαετίες στον Λαό μας.

Σωτήρης Δεβελέκος - Μέλος Κεντρικής Επιτροπής