Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Οι υποκριτές των καθεστωτικών ΜΜΕ δεν άκουσαν την ρητορική μίσους του Μπουτάρη

Θέλοντας να στρέψει πάνω του και πάλι  τα φώτα της δημοσιότητας, ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, στην συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου χαρακτήρισε «χοντρό» τον Πάνο Καμμένο, αλλά δεν έμεινε εκεί, αφού σημείωσε ότι «αν τον δω κρεμασμένο, δεν θα κόψω το σχοινί»!


Πέρα από την επαναλαμβανόμενη απόδειξη της φαιδρότητας του συγκεκριμένου τύπου, το όλο ζήτημα αποκτά και σοβαρές διαστάσεις. Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στο πρόσωπο του Καμμένου, αλλά στο περιεχόμενο των δηλώσεων. Αυτό που παρατηρήσαμε είναι ότι τα όσα υποστήριξε ο Μπουτάρης είχαν πολύ χαλαρή αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ. Παρόλα αυτά, στις δηλώσεις του ήταν απολύτως σαφής. Ουσιαστικά υποστήριξε ότι ο Καμμένος δεν αξίζει να ζει, γι αυτό άλλωστε αν τον έβλεπε κρεμασμένο δεν θα του έκοβε το σχοινί.

Αλήθεια, αυτό δεν αποτελεί σαφή υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής και έμμεση προτροπή προς αφαίρεση της; Βεβαίως, θα πουν αρκετοί, ότι αυτά τα λόγια του Μπουτάρη δεν είναι τίποτα άλλο από μια συνηθισμένη ρητορική υπερβολή. Γιατί, όμως, ο Μπουτάρης να «δικαιούται» να χρησιμοποιεί τέτοιες απαράδεκτες εκφράσεις και οι δηλώσεις, τα γραπτά και οι ομιλίες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ να κοσκινίζονται και να υπερμεγεθύνονται ως προς το περιεχόμενό τους;

Είναι δυνατόν κάποιες λέξεις, όπως «πυρήνες», «μάχη», «αγώνας» κλπ να διυλίζονται από διάφορα «σαΐνια» της καθεστωτικής δημοσιογραφίας και πολύ χειρότερα από κάποιους ελάχιστους επίορκους δικαστικούς και να χρησιμοποιούνται ως «ατράνταχτο και ακλόνητο επιχείρημα» για την «εγκληματική δράση» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ;

Σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν τα λόγια που χρησιμοποίησε ο Μπουτάρης, εκστομίζονταν από κάποιο Χρυσαυγίτη. Θα γινόταν χαμός, με την παραπληροφόρηση να πηγαίνει σύννεφο και τα καθεστωτικά ΜΜΕ να ομιλούν περί «ρητορικής μίσους». Τώρα, όμως, τα λεγόμενά του αντιμετωπίζονται το πολύ ως μια «κακή στιγμή» και «λανθασμένο χιούμορ». Δεν γίνεται, όμως, να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Δεν μπορεί οι εμπρηστικές δηλώσεις των διαφόρων μετόχων  του «συνταγματικού τόξου» να αντιμετωπίζονται χαλαρά, ως μια «συνηθισμένη ρητορική υπερβολή» και πολύ πιο ήπιες εκφράσεις, διατυπώσεις και θέσεις Χρυσαυγιτών να αντιμετωπίζονται αποσπασματικά και να μεγεθύνονται στο έπακρο προκειμένου να παιχτούν βρώμικα πολιτικά παιχνίδια.

Ας καταλάβουν όσοι μετέχουν σε αυτά τα βρώμικα παιχνίδια ότι είναι αναγκασμένοι εκ των πραγμάτων να εξευτελίσουν την όποια αξιοπρέπεια τους στην ακαθαρσία τέτοιων απαράδεκτων πρακτικών.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ