Όπου βεβαίως «προώθηση» των εθνικών συμφερόντων, εννοούμε την επανεπιβεβαίωση της απαρέγκλιτης πορείας του ελληνόφωνου Κράτους στην γραμμή του υπερατλαντικού αφεντικού. Γραμμή η οποία δεν αφορά σαφώς μονάχα το οικονομικό πεδίο αλλά προπαντός την υπηρεσία στις ανάγκες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Ενθυμείστε φυσικά, τις επικοινωνιακού τύπου ανοησίες οι οποίες εξαπολύθηκαν την επομένη της συνάντησης Τσίπρα-Πούτιν και των επαφών Ελλήνων και Ρώσων αξιωματούχων. Τα καθεστωτικά μέσα, ο δίαυλος εξαπάτησης της κοινής γνώμης, φρόντισαν να προσδώσουν στο γεγονός εξωπραγματικές διαστάσεις, φτάνοντας μέχρι του σημείου να κάνουν σαφή αναφορά σε ενδεχόμενη γεωπολιτική στροφή της Ελλάδος προς τη Ρωσία. Ουδέν ψευδέστερον τούτου!
Οι δηλώσεις του Ρώσου Προέδρου ήσαν εξόχως ενδεικτικές και απευθύνονταν όχι προς την κυβέρνηση Τσίπρα αλλά μάλλον προς τον Ελληνικό Λαό: η Ελλάδα είναι έρμαιο των διαθέσεων των ΗΠΑ και της Ε.Ε., οι οποίες καθορίζουν την πολιτική της χώρας μας σε όλα τα επίπεδα. Στο ίδιο ανούσιο μοτίβο επαφών, κινήθηκε και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Π. Καμμένος, ο οποίος μετά τα πυροτεχνήματα εσωτερικής κατανάλωσης περί στροφής στη Ρωσία, περιορίστηκε στην φλογερή, κάθετη δήλωση πως η υποτιθέμενη «στροφή» αφορά την συντήρηση των ήδη υπαρχόντων ρωσικών οπλικών συστημάτων που χρησιμοποιούνται από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις!
Με αυτά τα δεδομένα και μέσα σε κλίμα πλήρους αποπροσανατολισμού της ελληνικής κοινής γνώμης, ο υπουργός Εξωτερικών Κοτζιάς, επισκέπτεται την Δευτέρα 20 Απριλίου τις ΗΠΑ, προκειμένου να έχει επαφές με τον Αμερικανό ομόλογό του, Τζων Κέρρι. Ως είθισται κατά τις επισκέψεις επίδειξης δουλοπρέπειας στελεχών της κυβέρνησης των Αθηνών στις ΗΠΑ, ο υπουργός Εξωτερικών πρόκειται να έχει επαφές και με στελέχη του σιωνιστικού λόμπι. Την σκοπιμότητα της ανάγκης να συναντηθεί ο υπουργός Εξωτερικών της ελληνικής κυβέρνησης με μέλη εβραϊκών οργανώσεων των ΗΠΑ, δύναται ο καθένας να αντιληφθεί, κυρίως δε αναλογιζόμενος τις αντίστοιχες επαφές που είχε και υποσχέσεις που μοίραζε ο Σαμαράς και στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης, για ανάληψη δράσης κατά ενός νόμιμου ελληνικού πολιτικού κόμματος, το οποίο χαίρει της εμπιστοσύνης μισού εκατομμυρίου Ελλήνων!
Εν κατακλείδι, καθίσταται ξεκάθαρο ακόμη και στον τελευταίο αδαή πως είτε με φιλελεύθερη είτε με κυβέρνηση συνονθύλευμα μαρξιστών και ελαφροδεξιών, η ελληνική εξωτερική πολιτική βρίσκεται σταθερά προσκολλημένη στην επιρροή των ΗΠΑ και του σιωνιστικού της λόμπι, θέτοντας σε μείζονα εθνικό κίνδυνο τα συμφέροντα της Πατρίδος και του Λαού. Κι όσο πιο πολύ οι Έλληνες βυθίζονται στην δουλεία των τόκων και την ανθρωποσφαγή των Μνημονίων, τόσο περισσότερο οι πολιτικές ηγεσίες του αντισυνταγματικού τόξου πλουτίζουν προσφέροντας απλόχερα τις αντεθνικές τους υπηρεσίες στην υπερατλαντική, καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική υπερδύναμη.
Ευάγγελος Καρακώστας
