Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

«Θάβοντας» την Αλήθεια και την Δικαιοσύνη

Είναι γνωστή η καταγγελία του Ηλία Κασιδιάρη, με την δημοσιοποίηση κάποιων διευθύνσεων στο διαδίκτυο, όπου θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να ακούσει ένα μικρό ηχητικό απόσπασμα, στο οποίο ακούγεται η φωνή του Αντώνη Σαμαρά να δίνει σαφή χυδαία εντολή για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπιστούν «οι επόμενοι τρεις».
Βεβαίως, η φράση «είναι γνωστή», με την οποία ξεκινά το κείμενο αυτό, επιδέχεται διαφόρους σχολιασμούς καθώς για ένα θέμα, που υπό κανονικές συνθήκες θα σήμαινε την πτώση της κυβέρνησης και την προφυλάκιση του πρωθυπουργού, είχαμε «άκρα του τάφου σιωπή» από το σύνολο των συστημικών ΜΜΕ. Κι όλα αυτά για ένα ζήτημα, το οποίο δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση, καθώς διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι πρόκειται για μια πολιτική πλεκτάνη, όπως αποκαλύπτεται από το στόμα του ιδίου του πρωθυπουργού.

Η κυβέρνηση για ένα τόσο σοβαρό ηχητικό ντοκουμέντο, όχι μόνο δεν έκανε την παραμικρή δήλωση-σχολιασμό (πόσω μάλλον να το διαψεύσει), αλλά αντιθέτως είναι ολοφάνερη η προσπάθειά της να «θάψει» εντελώς το θέμα. Και όμως, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ωμή παρέμβαση του πιο υψηλού προσώπου στην θεσμική πυραμίδα της κυβέρνησης, προς την ηγεσία της Δικαιοσύνης και τους λειτουργούς της. Δεν μιλάμε απλώς για ένα «ρουσφέτι», αλλά για την ξεδιάντροπη προτροπή προς προφυλάκιση των πιο επικίνδυνων πολιτικών του αντιπάλων. Μια κατάπτυστη ενέργεια εντελώς, ανήθικη, παράνομη, αντισυνταγματική και αντιδημοκρατική, που θα έπρεπε από εδώ και στο εξής να αποτελεί το παράδειγμα για το πώς η πολιτική εξουσία ποδηγετεί την δικαστική εξουσία.

Σε οποιαδήποτε  άλλη χώρα αυτή η αποκάλυψη θα είχε προκαλέσει ραγδαίες πολιτικές και ποινικές εξελίξεις. Όχι όμως και στην Ελλάδα της «μπανανίας», του «συνταγματικού τόξου», της «πολιτικής ορθότητας», των «νταβατζήδων» της ενημέρωσης κ.λπ. Στην «καλύτερη» των περιπτώσεων η αποκάλυψη αυτή «εκφυλίστηκε», με τα ΜΜΕ να «παίζουν» με το θέμα, με εντελώς αποπροσανατολιστικούς τίτλους και ανάλογο περιεχόμενο, δίνοντας το βάρος όχι στην καταγγελία αλλά στο γεγονός ότι ο Κασιδιάρης αποκάλεσε «αισχρό» και «αλήτη» τον πρωθυπουργό! Ορισμένα ΜΜΕ, μάλιστα, ξεπερνώντας κάθε όριο παραχάραξης της αλήθειας χαρακτήρισαν χυδαίο τον έγκλειστο Συναγωνιστή μόνο και μόνο επειδή χρησιμοποίησε επακριβώς τα λεγόμενα του Σαμαρά, ο οποίος μίλαγε σαν επισκέπτης των οίκων ανοχής. Στην χειρότερη των περιπτώσεων, απλώς δεν υπήρξε η παραμικρή αναφορά στο όλο ζήτημα, όπως π.χ. στο «Έθνος», το οποίο δεν έγραψε ούτε μια λέξη για το ζήτημα αυτό! Το ίδιο συνέβη και με άλλα έντυπα, όπως φυσικά και με το διαδίκτυο, αλλά και τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια. Είτε αποπροσανατολισμός του όλου θέματος, είτε πλήρης αποσιώπησή του. Και όμως, είναι οι ίδιες φυλλάδες, ιστότοποι και τηλεοπτικοί δίαυλοι, που πριν από λίγο καιρό δεν είχαν κανέναν απολύτως ενδοιασμό να δημοσιοποιούν διαλόγους άνευ ποινικής ουσίας μεταξύ Χρυσαυγιτών, ή να προχωρούν σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και σε ηχητικές αναπαραστάσεις (με «αισθησιακή» μάλιστα χροιά, προφανώς για να φανούν πιο πειστικοί στην χυδαία γελοιότητα του ρόλου τους), στην προσπάθειά τους να «σπρώξουν» το σαθρό και (όπως αποδεικνύεται) κατασκευασμένο κατηγορητήριο της κυβέρνησης κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Και όμως, η Αξιοπρέπεια, η Αξιοπιστία και η Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης συνθλίβεται και εξευτελίζεται προς χάριν μικροκομματικών συμφερόντων, χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός. Προκειμένου να διατηρηθεί η «σταθερότητα» και η παραμονή της κυβέρνησης στην εξουσία, αυτοί που θα έπρεπε να αναδείξουν το πολύ σημαντικό αυτό ζήτημα, στο βαθμό που θα του άρμοζε, έθαψαν εντελώς ή υποβάθμισαν -ως εκεί που έπρεπε- την συγκεκριμένη υπόθεση, λες και δεν αποτελούσε καν είδηση.

Ένοχη σιωπή, καραμπινάτη συγκάλυψη του εγκλήματος Σαμαρά και στραγγαλισμός της αλήθειας, όχι μόνον από την κυβέρνηση (για ευνόητους λόγους) και τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων» (για ακόμη πιο ευνόητους λόγους), αλλά και από σύσσωμη την αντιπολίτευση! Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα μπορούσε να ρίξει την κυβέρνηση με την σωστή εκμετάλλευση ενός τέτοιου κραυγαλέου γεγονότος, προτίμησε να συνταχθεί στο πλευρό του Σαμαρά παρά να πει την αλήθεια (με φωτεινή  εξαίρεση την Ζωή Κωνσταντοπούλου), δείχνοντας έτσι ότι η προσήλωσή του στην αρρωστημένη φαντασίωση του «συνταγματικού τόξου» βρίσκεται υπεράνω της εξυπηρέτησης της Αλήθειας και της Δικαιοσύνης. Βεβαίως, επειδή δεν ζούμε την εποχή της δεκαετίας του ’80, όπου δεν υπήρχε διαδίκτυο, το ηχητικό ντοκουμέντο με την χυδαία ομολογία-εντολή Σαμαρά έχει φτάσει σε εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας και θα φτάσει σε ακόμη περισσότερους. Η όλη αντιμετώπιση, όμως, του θέματος είναι ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο το σύστημα και οι κατά περίσταση παραφυάδες του επιχειρούν να μεταχειριστούν μια πολύ σημαντική είδηση. Όταν αυτή η είδηση όχι μόνο δεν τους είναι αρεστή, αλλά πολύ περισσότερο είναι σε θέση να διακινδυνεύσει τα στενά συντηρητικά τους συμφέροντα, τότε φροντίζουν είτε να την αποσιωπήσουν εντελώς, είτε να την περιθωριοποιήσουν στο έπακρον, προσπαθώντας να διαστρεβλώσουν το περιεχόμενό της και να εκφυλίσουν τις συνταρακτικές αλήθειες που βγαίνουν μέσα απ’ αυτήν, οι οποίες αποτελούν καίριο πλήγμα στον σκελετό του αρρωστημένου κορμιού της. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ