Είναι ομολογουμένως επιεικώς απαράδεκτο το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση του μνημονίου έχει βασίσει ολόκληρη την επικοινωνιακή της πολιτικής σε πανηγυρισμούς που εκτυλίσσονται πάνω στις στάχτες της Ελληνικής Κοινωνίας.
Είτε μιλήσει κάποιος για το «success story» που αποσιωπά τις αυτοκτονίες και με λογιστικά τεχνάσματα προσπαθεί να πείσει για ένα δήθεν «πλεόνασμα», είτε μιλήσει κανείς για την «έξοδο στις αγορές» με την κηδεμονία των ξένων, βλέπει ότι η κυβέρνηση, με την αγαστή συνεργασία καναλιών και εφημερίδων, κοροϊδεύει τον κοσμάκη για να κλέψει την ψήφο του.
Τελευταίο σημερινό τέχνασμα των εφημερίδων και των καναλιών είναι η δήθεν έκθεση της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με την οποία φέτος θα έχουμε ύφεση «μόνο» 1,1%, σε σύγκριση με το περσινό 6%. Πανηγυρίζουν από το πρωί οι ταγοί της συγκυβέρνησης, λέγοντας ότι «η ύφεση τελείωσε», παραβλέποντας το γεγονός ότι το μόνο πράγμα που λέει η έκθεση της ΕΛΣΤΑΤ είναι ότι απλώς πλησιάζει ο πάτος του βαρελιού.
Ο δείκτης της ύφεσης δείχνει με τι ρυθμό συρρικνώνεται η οικονομία. Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να εκληφθεί σοβαρά αυτός ο δείκτης όταν δεν υπάρχει οικονομία. Αν σε ένα νοικοκυριό δεν υπάρχει εισόδημα, δεν έχει νόημα η ύπαρξη δείκτη μείωσης του οικογενειακού εισοδήματος, όπως προφανώς δεν έχει νόημα να μιλάμε για καρδιογράφημα σε ένα πτώμα.
Η ελληνική οικονομία έχει διαλυθεί. Με 30% ανεργία, την πλειονότητα των εμπορικών καταστημάτων να είναι ξενοίκιαστα, τα χωράφια να είναι άσπαρτα, είναι απολύτως λογικό να είναι χαμηλός ο δείκτης της ύφεσης, δηλαδή ο δείκτης της καταστροφής, αφού δεν υπάρχουν επιχειρήσεις και παραγωγή για να καταστραφούν.
