Το χρηματοπιστωτικό σύστημα βασίζεται στο σύνολο του στις καταθέσεις των πολιτών. Με βάση αυτές οι τράπεζες εκδίδουν τραπεζικά προϊόντα, με βάση αυτές δίνουν δάνεια, με βάση αυτές βγάζουν κέρδη και δίνουν μπόνους εκατομμυρίων στα «γκόλντεν μπόυς».
Ιδιαιτέρως στην περίπτωση της Ελλάδας, με βάση τις καταθέσεις των πολιτών δίνονται τα θαλασσοδάνεια στους φίλους της εκάστοτε κυβέρνησης, τα οποία ακολούθως αθωώνονται με (ν)τροπολογίες της κυβέρνησης.
Όταν μία οποιαδήποτε επιχείρηση δεν πάει καλά, σημειώνοντας ζημίες, αυτή κλείνει και τον «λογαριασμό» καλείται να πληρώσει ο εκάστοτε ιδιοκτήτης. Στην περίπτωση των τραπεζών αυτό δεν ισχύει, αφού τότε ενεργοποιείται η διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης, την οποία και πάλι καλούνται να πληρώσουν οι πολίτες διαμέσου των φόρων, που θα αποπληρώσουν τα δάνεια που θα λάβει η κυβέρνησης, προκειμένου να κλείσει αυτές τις λογιστικές τρύπες των τραπεζών.
Το πρακτορείο Reuters ισχυρίζεται ότι έχει στην κατοχή του έγγραφο της Ε.Ε., σύμφωνα με το οποίο η Κομισιόν αναμένεται να ζητήσει από τις ασφαλιστικές εποπτικές αρχές της Ένωσης συμβουλές για ένα ενδεχόμενο νομοσχέδιο που θα προβλέπει την «την κινητοποίηση περισσότερων προσωπικών αποταμιεύσεων για μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση». Κοινώς οι καταθέτες θα κληθούν να πληρώσουν τις «μαύρες τρύπες» των τραπεζών, να χρηματοδοτήσουν απευθείας τα θαλασσοδάνεια των εγχώριων λαμογιών.
Για να το πούμε απλά, ο εκάστοτε διεφθαρμένος τραπεζίτης, ο οποίος τυγχάνει φίλος κάποιου πρωθυπουργού ή κυβερνητικού «εταίρου», θα μπορεί να δίνει αφειδώς λεφτά από τις καταθέσεις των Ελλήνων σε κάποιο άλλο λαμόγιο, επίσης φίλο πρωθυπουργού ή κυβερνητικού εταίρου. Όταν (και όχι αν…) το λαμόγιο σταματήσει να πληρώνει το δάνειο που πήρε από τις καταθέσεις των πολιτών και αυτό κηρυχθεί «κόκκινο», θα κληθούν και πάλι οι Έλληνες καταθέτες να το πληρώσουν, μέσα από τις καταθέσεις τους. Ενδιάμεσα θα έχει υπάρξει μία νομοθετική ρύθμιση από τον πρωθυπουργό ή τον κυβερνητικό «εταίρο» του παραδείγματος μας, που θα λέει ότι ο τραπεζίτης ουδεμία ευθύνη φέρει για τις καταθέσεις που χάθηκαν.
Αν αυτό δεν συνιστά ληστεία πέρα από απάτη, τότε πραγματικά θα πρέπει να ξανασκεφτούμε τον ορισμό της «ληστείας». Κατά τα άλλα η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt καλεί τους ευρωπαίου να «σώσουν την Ευρώπη από την νεοεθνικιστική αποπλάνηση», υπονοώντας εμμέσως πλην σαφώς την Χρυσή Αυγή. Τους ευρωπαίους και ιδιαιτέρως τους Έλληνες από τους κλέφτες με τις γραβάτες ποιος θα τους σώσει; Είναι πλέον σαφές ότι στην Ελλάδα ένα είναι το πραγματικό πολιτικό δίλημμα, το οποίο καλείται να απαντήσει ο Έλληνας πολίτης προσερχόμενος στις κάλπες.
Με την Χρυσή Αυγή ή με τους κλέφτες;
