Πέρα από την συστηματική ψευδολογία, η οποία αναιρεί τις προεκλογικές υποσχέσεις και επαναφέρει στην σκληρή πραγματικότητα τον απογοητευμένο και εξαπατημένο ψηφοφόρο, υπάρχουν κατά καιρούς και συνεργασίες-συνευρέσεις διαφορετικών, υποτίθεται, κομματικών σχηματισμών που οδηγούν σε πολιτικές τερατογεννέσεις. Η μεταπολίτευση έχει τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις: την οικουμενική κυβέρνηση του 1989, την κυβέρνηση Παπαδήμου το 2011 και τη σημερινή συγκυβέρνηση.
Στα πλαίσια αυτά, και ενόψει των επερχόμενων πολιτικών εξελίξεων, διάφορα σενάρια κυκλοφορούν στον αέρα. Ορισμένα από αυτά είναι τόσο άστοχα που το μόνο πράγμα, το οποίο ισοφαρίζει την γελοιότητα τους είναι η μπόχα που αναδύουν. Π.χ. η γνωστή καθεστωτική εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», διά χειρός κάποιου Γιάννη Καμπουράκη, γράφει μεταξύ άλλων- και τα εξής: «Δεν θα το πουν δημοσίως, αλλά στη Νέα Δημοκρατία του Α. Σαμαρά δεν είναι λίγοι εκείνοι που βλέπουν με καλό μάτι τη συνεργασία Δεξιάς και Ακροδεξιάς στην κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις επόμενες εκλογές, εφ’ όσον η Νέα Δημοκρατία καταφέρει να επικρατήσει του ΣΥΡΙΖΑ. Το σενάριο αυτό προϋποθέτει βεβαίως την «αστικοποίηση» της Χρυσής Αυγής, αλλά αυτό δεν είναι κάτι δύσκολο. Εάν η Χρυσή Αυγή πάρει στις επόμενες εκλογές τα ίδια ή μεγαλύτερα με τα σημερινά δημοσκοπικά ποσοστά της, θα βγάλει τις μπότες και θα βάλει τις γραβάτες, όπως έκαναν και άλλα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη στο πολύ πρόσφατο παρελθόν».
Είναι φανερό ότι ο συγγραφέας του συγκεκριμένου άρθρου βλέπει την… καμπούρα των άλλων και όχι τη δική του ή, για να είμαστε πιο ακριβής, του ΣΥΡΙΖΑ. Ακολουθώντας, λοιπόν, το σκεπτικό του, βασισμένο όμως στην πολιτική πραγματικότητα και όχι σε ευφάνταστα σενάρια, έχουμε να τονίσουμε ότι, αν και δεν το λένε δημοσίως στη ΝΔ (γιατί θα τους πάρουν με τις πέτρες οι εναπομείναντες ψηφοφόροι τους), όλο και περισσότερο καλοβλέπουν μία συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ μετά τις επόμενες εκλογές, προκειμένου να σταματήσει η πορεία προς την εξουσία της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Κάτι οι γενικολογίες για "κόμματα του συνταγματικού τόξου", κάτι οι δηλώσεις του Βουτυρόπαιδου Βαρβιτσιώτη ότι προτιμά η νεολαία να πηγαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ παρά στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ( πόσο ταυτίζονται, λοιπόν, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στο «αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να καίει την Ελληνική Σημαία»…),στρώνεται το χαλί για τον «γάμο».
Το σενάριο αυτό προϋποθέτει, βεβαίως, την πλήρη «αστικοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι το οποίο έχει ως γνωστόν δρομολογηθεί εδώ και καιρό καθότι οι θλιβεροί αυτοί τύποι είναι πολιτικοί ζήτουλες και αδίστακτα λιγούρια της εξουσίας. Δεν θα είναι ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι αριστεροί στην Ευρώπη, οι οποίοι θα κληθούν να χειριστούν τη διάσωση του καπιταλιστικού συστήματος. Αντί, λοιπόν, να σκαρφίζονται «ιστορίες για αγρίους» (βλέπε συνεργασία ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ με ΝΔ) ας προετοιμάσουν από τώρα και οι δύο τους ψηφοφόρους τους για το επερχόμενο «συνοικέσιο». Ας μην ελπίζουν, όμως, ότι οι δικαιολογίες για «επιβεβλημένο αντιφασιστικό μέτωπο διευρυμένου κομματικού χαρακτήρα» θα τους σώσει από την πολιτική εξαφάνιση. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ήρθε όχι απλώς για να μείνει, αλλά για να προελάσει!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
