«Για κάθε θέμα υπάρχουν δύο αντίθετες απόψεις τις οποίες μπορεί κανείς να υποστηρίξει
(Περί παντός πράγματος δυο εισίν λόγοι αντικείμενοι αλλήλοις)».
Πρωταγόρας.
Στις μέρες μας αυξάνονται ολοένα και περισσότερο οι ενέργειες ειδεχθούς εγκληματικού περιεχομένου. Η χώρα μας καταλαμβάνει δυστυχώς μια πολύ υψηλή θέση σε σχέση με ένα τεράστιο εύρος κρατών με κριτήριο τα κρούσματα εγκληματικότητας. Γι αυτό το λόγο το κράτος πρέπει να δράσει άμεσα προκείμενου να προστατεύσει τους απλούς Ελληνες πολίτες από τα χέρια πάσης φύσεως κακόβουλων εγκληματιών.
Ο τρόπος εξυγίανσης αυτού του προβλήματος είναι η επαναφορά της θανατικής ποινής σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Θεωρώ πως οι ακραίες πράξεις πρέπει να τιμωρούνται με ακραίο τρόπο για λόγους αποτελεσματικότητας και δικαιοσύνης. Η ποινή πολύχρονης φυλάκισης που εφαρμόζεται στις μέρες μας δεν προσφέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα, καθώς οι άνθρωποι που διαπράττουν τόσο σοβαρά εγκλήματα δεν υπάρχει περίπτωση να μετανιώσουν και να σωφρονιστούν στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων.
Το πιθανότερο είναι να διαπράξουν ξανά τα ίδια εγκλήματα η ακόμα και χειρότερα. Αντίθετα, η επιβολή της θανατικής ποινής οδηγεί σε μείωση της εγκληματικότητας μέσω του εκφοβισμού και παραδειγματισμού των άλλων, κάτι το οποίο δε συμβαίνει σήμερα αφού η φυλάκιση δεν αποτελεί φόβητρο για κανέναν.
Τέλος, αυτός ο τρόπος τιμωρίας και επιβολής της ηθικής τάξης προσφέρει ψυχική δικαίωση των συγγενών, ιδιαίτερα, όταν πρόκειται για πολύ στυγερά εγκλήματα.
Οι γνωστοί ʼʼπροοδευτικοίʼʼ Εθνοπροδότες όμως υποστηρίζουν ότι η θανατική ποινή είναι άδικη, απάνθρωπη και αντιδημοκρατική. Όμως σε περίπτωση δικαστικής πλάνης, καμία ποινή, εκτός από τη χρηματική, δεν μπορεί να είναι επανορθώσιμη ,είτε πρόκειται για κάθειρξη είτε για θανατική ποινή, αφού και στις δύο περιπτώσεις η Πολιτεία δεν μπορεί να επιστρέψει ούτε τη ζωή, ούτε τα χρόνια ελευθερίας που αυθαίρετα στέρησε.
Ούτε ακόμη είναι απάνθρωπο να προστατεύσει η κοινωνία μελλοντικά θύματα εγκληματιών. Απάνθρωπο θα ήταν το αντίθετο, να αφήσει, δηλαδή, ελεύθερους τους δολοφόνους και εγκληματίες να ζουν, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τη ζωή απλών και αθώων πολιτών.
Όσοι είναι αντίθετοι στην εφαρμογή της θανατικής ποινής, δεν έχουν ισχυρά επιχειρήματα, αλλά στηρίζονται στο ʼʼσυναίσθημαʼʼ και σε αυταπάτες.
Η θανατική ποινή είναι ο καλύτερος και μοναδικός τρόπος, για να αποφευχθούν στο μέλλον ακραίες σκηνές βίας, δολοφονίες και εγκληματικές πράξεις. Είναι σίγουρο πως, αν το κράτος εφαρμόσει τη μέθοδο αυτή, οι παραπάνω περιπτώσεις θα ελαχιστοποιηθούν, καθώς οι πιθανοί εγκληματίες θα ξανασκέφτονται να αφαιρέσουν μια η περισσότερες ζωές με αντίτιμο τη δικιά τους.
Για αυτό το λόγο, το Ελληνικό κράτος θα πρέπει να προχωρήσει σε ορισμένες αλλαγές όσον αφορά το ποινικό δίκαιο και να επαναφέρει τη θανατική ποινή στο οπλοστάσιο των κυρώσεων του.
ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΣ
