Γράφει ο Αντίοχος
Ρόλο
συντονιστή του διαβόητου… συνταγματικού τόξου αλλά και των αριστεριστών
παρακρατικών του, φαίνεται πως έχουν αναλάβει τα τσιγκουνάκια του
Περισσού. Έτσι, ψήφισμα κατά της Χρυσής Αυγής, στα καλά καθούμενα,
κατέθεσε η «Λαϊκή Συσπείρωση» (δημοτική παράταξη των σπαγκοραμμένων…),
σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Γλυφάδας. Το κουκουέδικο ψήφισμα
ψηφίστηκε ομόφωνα από όλες τις παρατάξεις, πλην του εκλεγμένου συμβούλου
της «Ελληνικής Αυγής» που αποχώρησε από την αίθουσα. Κι όταν λέμε πως
το ψήφισαν όλοι, εννοούμε και την παράταξη του φέρελπι Γιώργου
Παπανικολάου, νυν δημάρχου Γλυφάδας και πρώην προέδρου της ψοφοδεξιάς
νεολαίας ΟΝΝΕΔ και....
ευρωβουλευτή της νουδούλας και τις λοιπές παρατάξεις
που πρόσκεινται στα κόμματα του σάπιου μεταπολιτευτικού συστήματος, που
κατάκλεψαν τον τόπο και μας οδήγησαν σιδηροδέσμιους στα Μνημόνια.
Τι έλεγε το
ψήφισμα των σπάγκων του Περισσού; «Στο ψήφισμα μεταξύ άλλων αναφέρεται ο
ρόλος της Χρυσής Αυγής ως μακρύ χέρι του συστήματος ενάντια στο λαϊκό
κίνημα και αναδεικνύεται ο χαρακτήρας της ως ναζιστικής – εγκληματικής
οργάνωσης».
Το κάνουμε
πιο λιανά για να το καταλάβετε: όλα τα κόμματα του συστήματος ψήφισαν
ότι η Χρυσή Αυγή είναι το μακρύ χέρι του… συστήματος!!!
Την επομένη, ήρθε η δεύτερη δόση της κατευθυνόμενης -απ’ αυτούς που πετάνε εργάτες στο δρόμο χωρίς αποζημίωση– συστημικής τρομοκρατίας, με την επιστράτευση μεταφερόμενης ομάδας 30 παρακρατικών αριστεριστών, η οποία εισέβαλε ανενόχλητη στο δημοτικό συμβούλιο της Γλυφάδας, ενώ ένας απ’ αυτούς –προφανώς ο πιο… παλικαράς- κατευθύνθηκε προς τον επικεφαλή της Χρυσής Αυγής στη Γλυφάδα Σωτήρη Βοργιά, απειλώντας τον ότι θα τον δικάσει η «λαϊκή δικαιοσύνη», όπως «δίκασε τους προγόνους του στον Μελιγαλά και τους δύο στο Νέο Ηράκλειο που ξάπλωσαν για να ξεκουραστούν». Εννοώντας βεβαίως τους ΗΡΩΕΣ Φουντούλη και Καπελώνη…
Όμως, μέσα στο αιμοχαρές παραλήρημά του, ο… παλικαράς –με την κάλυψη 30 ομοίων του- σύντροφος ξέχασε την κατάληξη του «αρχιδικαστή» του Μελιγαλά και «ΠΟΥΣΤΟΜΑΓΚΑ» –σύμφωνα
με τον αριστερό συγγραφέα Ηλία Πετρόπουλο- Άρη Βελουχιώτη. Του τη
θυμίζουμε, αφενός μεν για να μην ξεχνιέται και αφετέρου δε, διότι
συνήθως η ιστορία επαναλαμβάνεται…
