Το καθεστώς φυλετικού διαχωρισμού της Νοτίου Αφρικής, γνωστό στο ευρύ κοινό με την ονομασία «Απαρτχάιντ», έχει καταργηθεί από το 1990.
Μαζί μ’ αυτό, όμως, καταργήθηκαν (ή μάλλον κατέρρευσαν) όλες οι βολικές θεωρίες του παγκόσμιου συστήματος και των εγχώριων αντιπροσώπων του, ότι για όλα τα δεινά των μαύρων της Νοτίου Αφρικής ευθυνόταν, αποκλειστικά και μόνο, το «Απαρτχάιντ». Είκοσι τρία (23) χρόνια αργότερα, και με τους μαύρους να κάνουν το απόλυτο κουμάντο, η κατάσταση χειροτερεύει. Μαύροι εργαζόμενοι δολοφονούνται εν ψυχρώ από τους ομοφύλους τους, αλλά οι αντιδράσεις του πολιτισμένου κόσμου είναι υποτονικές. Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν αυτό το έγκλημα το διέπραττε μια κυβέρνηση Λευκών, πόσος ντόρος θα ξεσπούσε. Η πολύ άσχημη κατάσταση της υγείας του Μαντέλα πυροδοτεί διάφορα σενάρια για την επόμενη μέρα της Νοτίου Αφρικής. « Οι λευκοί φοβούνται ότι η σφαγή τους θα ξεκινήσει με τον θάνατο του Μαντέλα» είναι ο τίτλος ενός άρθρου της Βρετανικής “Independent” στα μέσα του Ιουνίου. Εκεί η εφημερίδα υποστήριζε ότι δεκάδες ιστοσελίδες έχουν θέσει σε συναγερμό την Λευκή μειονότητα της Νοτίου Αφρικής, προειδοποιώντας την ότι με τον επικείμενο θάνατο του ηγέτη των μαύρων θα ξεσπάσει και ένα ανελέητο πογκρόμ εναντίον των Λευκών, καθώς η χώρα θα βυθίζεται στο χάος. Ταυτόχρονα, το κυβερνόν Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο προσπαθεί να επιβάλει την απαγόρευση της οπλοκατοχής στους Λευκούς, ώστε να εξοντωθούν πιο εύκολα. Όπως αναφέρουν οι ανατριχιαστικές πληροφορίες, πάνω από 25 λευκοί γαιοκτήμονες δολοφονήθηκαν μέσα σ’ έναν μόλις μήνα σε 100 επιθέσεις σε αγροκτήματα!
Η όλη κατάσταση φαίνεται να θυμίζει την περίπτωση της γειτονικής Ζιμπάμπουε όπου, όταν έγινε Πρόεδρος ο Μουγκάμπε, ανάγκασε τους Λευκούς να φύγουν από την χώρα. Σύμφωνα, μάλιστα, με την αμερικανική ιστοσελίδα World Net Daily «70.000 οπλισμένοι μαύροι κομμουνιστές θα εισβάλλουν στο κέντρο του Γιοχάνεσμπουργκ με την αναγγελία του θανάτου του». Η μαύρη πλειοψηφία ζει πολύ χειρότερα στην σημερινή πολυπολιτισμική κοινωνία της Νοτίου Αφρικής, με την ανεργία των νέων να φτάνει το 42%. Μόνο που τώρα δεν υπάρχει το καθεστώς του «Απαρτχάιντ» για να μπορέσουν να ρίξουν πάνω του όλες τις ευθύνες, παραποιώντας την Αλήθεια, όπως π.χ. ότι στην διάρκεια απεργίας, που έγινε στα ορυχεία της Lonmin πέρσι, 35 μαύροι εργάτες δολοφονήθηκαν από τους μαύρους αστυνομικούς της μαύρης κυβέρνησης…
Αντιθέτως, αν υπάρχει ένα ρατσιστικό μίσος, το οποίο θεριεύει, αυτό έχει να κάνει με τα συναισθήματα απέναντι στους Λευκούς. Ο Τζούλιους Μαλέμα, πρώην ηγέτης της νεολαίας του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, χρησιμοποιώντας ως σύνθημα τον τίτλο του τραγουδιού “Kill the Boer”, δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις του για τους Λευκούς της Νοτίου Αφρικής. Άκρα του τάφου σιωπή, όμως, από τους «προοδευτικούς» όλου του κόσμου για την προτροπή σε γενοκτονία εις βάρος των Λευκών. Ίσως αυτός να είναι και ο ακριβής λόγος. Από την στιγμή που είναι Λευκοί, και μάλιστα σε μια Χώρα που δεν τους ανήκει πια, δεν έχουν καμία σημασία ούτε οι ζωές τους ούτε τα δικαιώματά τους. Η περίπτωση της Νοτίου Αφρικής ας αποτελέσει πηγή διδαγμάτων για το πώς ένας Λαός μπορεί να γίνει μειονότητα μέσα στην ίδια του την χώρα, αλλά και πώς οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες επιφέρουν το σπέρμα της καταστροφής.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
