Επίκαιρη όσο ποτέ είναι η ιστορία του Ηρακλή, η οποία προέρχεται από την μυθολογία, και αφορά το δρόμο της Αρετής και της Κακίας. Πριν λοιπόν ο Ηρακλής αρχίσει την ηρωική ζωή και την πραγματοποίηση των Άθλων του ενώ περπατούσε στο δάσος είχε φτάσει σε ένα σταυροδρόμι, ένα σταυροδρόμι το οποίο όπως αποδείχθηκε ήταν σταυροδρόμι ζωής και η απόφασή του καθόρισε την πορεία της μετέπειτα Ηρωικής ζωής του. Μπροστά σε αυτό το σταυροδρόμι λοιπόν εμφανίστηκαν 2 γυναίκες η Αρετή και η Κακία. Πρώτη του μίλησε η Κακία, μια εκθαμβωτική και εκτυφλωτικά όμορφη γυναίκα. Αυτή του πρότεινε να ακολουθήσει τον δικό της δρόμο, έναν δρόμο ίσιο, εύκολο κι όμορφο, γεμάτο απολαύσεις, υλικές αποδοχές, κέρδη στη προσωπική ζωή και άφθονη καλοπέραση. Έναν δρόμο όμως ταυτόχρονα κατακριτέο, χωρίς σκοπό και βάθος αλλά “φτηνό” και ρηχό, έναν δρόμο που θα του προσέφερε εύκολη και άνετη ζωή αλλά που στο τέλος θα τον καταδίκαζε στα μάτια, τη συνείδηση και τη κρίση των ανθρώπων και της Ιστορίας. Έτσι ο Ηρακλής αρχικά γοητεύτηκε από τη ζωή που θα του πρόσφερε ο δρόμος που πρότεινε να ακολουθήσει η Κακία. Λίγο πριν πάρει την απόφαση του όμως άκουσε και τα λόγια της Αρετής, της 2ης γυναίκας που συνάντησε σε τούτο το σταυροδρόμι. Η Αρετή ως γυναίκα δεν ήταν εκτυφλωτική όπως η Κακία αλλά την χαρακτήριζε μια διακριτική και φυσική ομορφιά η οποία πήγαζε από μέσα της και δεν ήταν τεχνητή και επιπρόσθετη όπως αυτή της Κακίας. Η Αρετή λοιπόν του έδειξε και του πρότεινε να ακολουθήσει τον 2ο δρόμο, τον ανώμαλο δρόμο. Έναν δρόμο δύσκολο, γεμάτο στροφές και ανηφόρες. Έναν δρόμο δύσβατο και στενό, γεμάτο αυτοθυσίες, στον οποίο θα έπρεπε να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες σε προσωπικό επίπεδο, να θυσιάσει μεγάλο μέρος της προσωπικής ζωής του, να υποφέρει τα πάνδεινα και να στερηθεί πολλές από τις χαρές και τις απολαύσεις της ήρεμης και συνηθισμένης ζωής, της ζωής που του είχε υποσχεθεί η Κακία. Αυτός ο δρόμος όμως δεν θα ήταν ένας δρόμος χωρίς σκοπό, ένας δρόμος του ατομικισμού και της προσωπικής ευδαιμονίας αλλά ένας δρόμος της προσφοράς προς τους συνανθρώπους του και της υπηρέτησης του καλού και του δίκαιου, ένας δρόμος ενάρετος και Ηρωικός που αν τον διάβαινε θα γνώριζε την καταξίωση από τους συνανθρώπους του και την αναγνώριση από την Ιστορία.
Όπως εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε ο Ηρακλής επέλεξε ευτυχώς το δύσκολο δρόμο της Αρετής και έτσι μέσα από την αντιμετώπιση των δυσκολιών και των εμποδίων που συνάντησε πραγματοποίησε τους μυθικούς Άθλους του, απέδειξε στη πράξη την Θεϊκή φύση του και στο τέλος της ζωής του, στο αποκορύφωμα της Ηρωικής Αυτοθυσίας, έφτασε στην Θέωση καταλαμβάνοντας μια θέση στον Όλυμπο, τη θέση του Θεού της Δύναμης και της Ρώμης, της Αρχηγίας των Ηρώων. Καθόλου τυχαίου το γεγονός ότι οι Δωριείς, οι Αιώνιοι Σπαρτιάτες Πολεμιστές, θεωρούνταν στην Αρχαία Ελλάδα απόγονοί του, γνήσια τέκνα του.
Σε αυτό το σταυροδρόμι λοιπόν φτάσαμε λίγο πολύ και όλοι εμείς οι οποίοι ήρθαμε για πρώτη φορά σε επαφή με τη Χρυσή Αυγή και το Εθνικιστικό κίνημα. Σκεφτήκαμε οι περισσότεροι από εμάς αν θα επιλέξουμε το δρόμο της Κακίας συνεχίζοντας την αστική και προσκυνημένη ζωή μας, ικανοποιώντας κάθε στενή ανάγκη της προσωπικής μας ευδαιμονίας, μακριά από “εθνικισμούς”, θυσίες, αγώνες, μάχες και πρόσθετα προβλήματα, συνεχίζοντας να ακολουθούμε τη ροή του σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής. Όσοι όμως οργανωθήκαμε στις τάξεις της Χρυσής Αυγής είναι σίγουρο ότι τελικά επιλέξαμε το δύσκολο δρόμο της Αρετής, το δρόμο του Λαϊκού Εθνικισμού και του πολιτικού αγώνα αυτού, το δρόμο της μάχης στο πεζοδρόμιο αλλά και της ιδεολογικής μάχης που παρά τις αυτοθυσίες μας και τις επίπονες συνέπειες που δεχθήκαμε στην προσωπική μας ζωή η διάδοση των ιδεών μας σε ένα μέρος της Ελληνικής κοινωνίας και η καταξίωση της Χρυσής Αυγής ως κεντρικού πρωταγωνιστή στη πολιτική ζωή της χώρας δικαίωσαν εν μέρη την επιλογή μας και θα την δικαιώσουν πλήρως όταν φθάσει η ιερή αυτή στιγμή της ανάληψης της εξουσίας από τους Εθνικιστές, η Άγια αυτή ώρα της επανάκτησης της Εθνικής μας Κυριαρχίας και Διακυβέρνησης, μια ώρα που γενιές Χρυσαυγιτών ονειρεύονται εδώ και δεκαετίες.
Μακάρι να είναι θέλημα Θεού και Μοίρας όλο το Ελληνικό γένος να συστρατευθεί και να στηρίξει την Εθνική προσπάθεια της Χρυσής Αυγής επιλέγοντας το δρόμο της Αρετής και το ίδιο να πράξει ο κάθε συνΈλληνάς μας ατομικά στη ζωή του αλλά και συλλογικά η κοινωνία ως ζωντανός οργανισμός και Έθνος ενεργό και με αυτό το τρόπο να οικοδομήσουμε την Χρυσή Αυγή του Ελληνισμού. Και αν κάποιοι αμφισβητήσουν την ικανότητα αλλά και τις πιθανότητες των Εθνικιστών να ανοικοδομήσουν από την αρχή την επί των ημερών μας ταπεινωμένη και δέσμια Ελλάδα θα τους απαντήσουμε με τα λόγια του μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη: «Όταν πιστεύουμε σε κάτι ανύπαρκτο με πάθος τελικά το δημιουργούμε. Ότι δεν συνέβη ποτέ, είναι ότι δεν ποθήσαμε αρκετά». Ας προσέχουν οι τοποτηρητές της παγκόσμιας εξουσίας διότι μόνο αυτοί οι λίγοι, οι Ενάρετοι και Άριστοι, που επέλεξαν το δρόμο της Αρετής εδώ και πολλά χρόνια κουβαλούν τη δύναμη να αλλάξουν το ρου της Ιστορίας και έχουν ως φυσικούς συμμάχους τη Μοίρα και τη Νέμεση. Η Ηρωολατρεία, μια έμφυτη στη Φυλή μας ενέργεια, θα είναι ο αστείρευτος και αλάνθαστος μας διδάσκαλος. Η Δύναμη να το πράξουμε αυτό και η πηγή της δημιουργίας υπάρχει βαθιά μέσα μας, την έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας από τα αρχέγονα χρόνια. Χρέος μας να την ανυψώσουμε και να την αναδείξουμε!
Αντεπίθεση
