Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Ή ΠΡΑΞΕ Ή ΣΚΑΣΕ


Συναγωνιστές - Συναγωνίστριες, 

    Και φτάσαμε εδώ! Μεγάλωσες άνετα, όχι πλούσια αλλά άνετα. Ψήφιζες για το καλό της τσέπης, το βόλεμα και το ρουσφέτι. Δε μας γνώρισες ποτέ, «δε χρειαζότανε κιόλας». «Φάνταρος» πήγες, όχι στρατιώτης. Με κάτι προσωπικές και κομματικές γνωριμίες, τα χάρες «κουτσοβόλεψες», ήρθε και η μετάθεση κοντά στο σπίτι.



   Μετά, δεν είχες ανάγκη να δουλέψεις για καιρό. Έπρεπε να βρεθεί η «κατάλληλη» δουλειά. Δεν είσαι εσύ για οτιδήποτε. Σπούδασες, ο Θεός ξέρει τι ακριβώς, εσύ πάντως όχι. Μέχρι τότε, άφηνες τα κορόιδα να τρέχουν στις συνεντεύξεις, να λιώνουν σε δουλειές κακοπληρωμένες, γιατί πάντα υπήρχαν δουλειές κακοπληρωμένες. Εσύ, περίμενες. Ως τότε, χαρτζιλίκι και καφετέρια και αμάξι για τσάρκα με τη γκόμενα το βράδυ. Όλοι σου χρωστάγανε, όλοι σου χρωστάγαμε. Δε μας μέτρησες, τα ‘παμε δεν ήσουν εσύ για τα συνηθισμένα. Ήσουν το δέκα το καλό, ο Μεγαλέξανδρος της γειτονιάς. Αλλά πάντα έχανες στο τέλος, δεν πειράζει εσύ δεν έφταιγες ποτέ…. Imitation αστούλη, επιδοτούμενε αγρότη, δήθεν επιστήμονα. Το κόμμα να ‘ναι καλά. Το κόμμα. Ναι, το κόμμα. Αυτό βόλεψε τόσους και τόσους στα ‘χε πει και ο μπαμπάς και η μαμά. Ξέρουμε το βουλευτή, τον πολιτευτή, «θα βρεθεί θεσούλα και για σένα στο Δημόσιο». Μόνο ψήφιζε το κόμμα, σταύρωνε το λαμόγιο και στείλτο στη Βουλή. Και ξέρεις, μην ξεχνάς το βασικότερο. Γλείφε και ρουφιάνευε, για να μπεις για να σταθείς, να προχωρήσεις. «Έχουμε υποχρέωση στον άνθρωπο που σ’ έβαλε»... Στο ‘πα και πριν, δε μας μέτρησες. Κι αν δε μπεις στο Δημόσιο, ξέρει εκείνος, έχει «γνωριμίες». Θα σε στείλει κάπου, σε κάποιον να βρεις μια δουλειά, μην ανησυχείς, μόνο ψήφιζε και γλείφε... το Βουλευτή. Αύριο, θα γίνει υπουργός. Στο ‘πα , δε μας μέτρησες. Ωστόσο, τα κορόιδα ψάχνανε δουλειά, μένανε σε σπίτια ανήλιαγα, βολευόντουσαν με κάνα μεταχειρισμένο αμάξι ή μηχανάκι, μερικοί φτύνανε κατάμουτρα τους βουλευτές. Αυτοί, οι αλήτες, το περιθώριο.... όχι εσύ. Εσύ .... καθωσπρέπει. Όταν πλακώσανε οι ξένοι, όταν άρχισαν οι κλοπές, όταν άρχισαν οι φόνοι, όταν ξεκίνησε το μπαστάρδεμα... η καλύτερή σου. Το ανατολικό μπλοκ δούλευε στα χωράφια σου, καθάριζε το σπίτι σου, φρόντιζε τους γέροντες της οικογένείας σου, σού ‘κανε και .... παρέα όταν η κάθε Σούλα Μπούλα που μέχρι χθες δεν ξεχώριζε το Βόλο από το Βλαδιβοστόκ, σε παράταγε για να πάει ταξίδι με διακοποδάνειο των €3.000 στο.... Βόρειο Λονδίνο. Δε βαριέσαι.... Κι αυτό από Β αρχίζει, μη δίνεις σημασία. Από Β και η βαρεμάρα της ζωής σου. Στο ‘πα , δε μας μέτρησες. Εξ άλλου, ήταν και οι Τράπεζες. Ουρά στα πόδια σου. «Εγκρίθηκε το δάνειό σας, κύριε τάδε». «Μα, δε ζήτησα δάνειο». «Δεν πειράζει, είστε καλός πελάτης, σας το εγκρίναμε». «Μα δεν είμαι πελάτης σας». «Ε, πάρτε το να γίνετε». Πολύ θέλει να πάρει αέρα το μυαλό του ανθρώπου; Άμα είναι κι ελαφρύ.... Έκανες και ένα γάμο, με δεξίωση σε «κτήμα». Ε, πως τι γιατί σε κτήμα; Εδώ έκανε σε κτήμα ο κάθε χθεσινός, εσύ ο .... μεγάλος, ο αριστοκράτης που θα ‘κανες; Σε καμιά ταβέρνα; Έτσι ωραία κύλαγε η ζωή σου ... μέχρι που ο Σοϊμπλε είπε να τραβήξει τη μπρίζα. Για τοκογλύφους δουλεύει ο άνθρωπος, όχι για σένα.... δεν το ‘ξερες; Σε τάισε, σε πότισε, σε πάχυνε.... σε τελείωσε.

   Έτοιμος για το μαχαίρι, σαν τα κοτόπουλα στη γραμμή. Σε μονάδα παραγωγής ζούσες. Τώρα, περιμένεις τη σειρά σου. Έκανες ένα μεγάλο λάθος. ΄Αφησες καθρέφτες στο σπίτι. Τουλάχιστον, αν τόσα χρόνια δεν έβλεπες τα μούτρα σου στον καθρέφτη, θα ‘χες μια δικαιολογία. Αλλά τα ‘βλεπες, το πρωί που ξύπναγες ή το βράδυ πο ετοιμαζόσουν πριν βγεις. Και τα ανεχόσουν, δεν τα ‘φτυσες ποτέ. Καμμία δικαιολογία. Και τώρα κάθεσαι και κλαις. Πρέπει να ζεις με λίγα, σε ανασφάλεια, στη μιζέρια. Όταν οι ξένοι γεμίσανε τη γειτονιά σου, απλά άλλαξες γειτονιά. Ναι, αλλά αυτοί που τους φέρανε, τους φέρνουν τώρα σ’ αυτήν που επέλεξες να μείνεις. Και το σπίτι που μένεις, δεν πουλιέται. Είναι με στεγαστικό και δεν σου ανήκει... χαζούλη. Και τώρα τι θες, ρε μεγάλε; Γιατί σκούζεις; Εσύ δε γέλαγες χθες; Πάρε τηλέφωνο το βουλευτή, τον υπουργό, την αστυνομία. «Κύριοι, η γειτονιά μου υποβαθμίζεται. Κύριοι, δεν έχω να ζήσω. Κύριοι, βοηθήστε με». Κεριά, ρε κακομοίρη. Φόρα το Burberry και βγες μια βόλτα στο Ισλαμαμπάντ της Πατησίων, στην Κανταχάρ της Σωκράτους, στο Ν. Δελχί της Πλατείας Θεάτρου.

   Οι παλιές σου γειτονιές είναι, πήγες στα προάστεια και τις ξέχασες; Τώρα φοβάσαι, ε; Άκου, βλακάκο. Έχει μέλλον για σένα. Ψήφισε Τσίπρα, τώρα που δε σε βολεύουνε οι παλιοί. Κάτι τέτοιους σαν εσένα μαζεύει. Ψοφοδεείς, ανειλικρινείς, κοτόπουλα που τους φταίει πάντα το μαχαίρι. Και κυρίως, αυτούς που δεν ανέχονται ποτέ να δούνε μέσα απ’ τον καθρέφτη πόσο βρώμικα μούτρα κουβαλάνε. Θέλουμε μαζί μας Έλληνες, όχι δειλούς. Θέλουμε Συναγωνιστές, όχι παλαμάκηδες. Θέλουμε καθαρά βλέμματα, όχι μυξοκλάματα. Θέλουμε ζωή, όχι αργό θάνατο. Θέλουμε ευθύνες, όχι κρυψώνες και λαγούμια. Αν ντράπηκες έστω και λίγο, ξαναδιάβασε τον τίτλο. Σου το ‘πα..... ΔΕ ΜΑΣ ΜΕΤΡΗΣΕΣ. Αφιερωμένο σε όσους «δε μας στείλανε στη Βουλή» και ειδικά στον κ. Μαρκογιαννάκη.

ΤΑΛΩΣ