Η 19η Μαΐου είναι η ημερομηνία που έχει καθιερωθεί ως η επέτειος της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Φαίνεται, όμως, ότι δεν συμφωνούν όλοι με τον ορισμό της εξόντωσης των Ποντίων ως γενοκτονίας. Εκτός από την Ρεπούση, υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι αρνούνται να δεχθούν ότι υπήρξε γενοκτονία, χωρίς αστερίσκους και εισαγωγικά. Ανάμεσα σ' αυτούς και η τριάδα του «Ιού», η οποία μ' ένα κατάπτυστο άρθρο το περασμένο Σάββατο, όχι μόνον επιχειρεί να ταυτίσει τους Έλληνες του Πόντου με τους σύγχρονους λαθρομετανάστες (εξού και ο τίτλος «Μια Αμυγδαλέζα για τους Πόντιους») αλλά πολύ χειρότερα αμφισβητεί, επί της ουσίας, ότι υπήρξε γενοκτονία από τους Τούρκους!
Είναι χαρακτηριστικό το πώς ξεκινά το κείμενό του ο «Ιός»: "Χιλιάδες Πόντιοι βρήκαν τον θάνατο τη δεκαετία του 1920 στα «λοιμοκαθαρτήρια» και τα ξερονήσια της Ελλάδας. Επισήμως προσμετρώνται στα θύματα της «γενοκτονίας» που η πολιτεία θα γιορτάσει, όπως κάθε χρόνο, την ερχόμενη Τρίτη, στην πραγματικότητα, θύτης τους υπήρξε ο ελληνικός ρατσισμός -και η Μακρόνησος του 1922, η πρώτη Αμυγδαλέζα. Δεν χρειάζεται βέβαια να δεχθεί κανείς το νεοπαγές θεώρημα περί «γενοκτονίας» για να διαπιστώσει πως ο ελληνορθόδοξος πληθυσμό του Πόντου υπέφερε πολλά στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου και του μικρασιατικού πολέμου. Από τους 400.000 Ρωμιούς που κατέγραψαν στην περιοχή η απόρρητη υπηρεσιακή στατιστική υπηρεσία των ελληνικών προξενείων το 1910-12 και η επίσημη «Μαύρη Βίβλος» του Οικουμενικού Πατριαρχείου, περίπου το ένα τέταρτο χάθηκε μέσα σε μια δεκαετία ως αποτέλεσμα των σφαγών, των βασανιστικών εκτοπίσεων, της πολύνεκρης επιδημίας ισπανικής γρίπης που σάρωσε όλη την Ευρώπη (και τον Πόντο) το 1918, αλλά και των δραματικών συνθηκών της προσφυγιάς και της εγκατάστασής τους στη νέα πατρίδα".
Φαίνεται, όμως, ότι δεν συμφωνούν όλοι με τον ορισμό της εξόντωσης των Ποντίων ως γενοκτονίας. Εκτός από την Ρεπούση, υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι αρνούνται να δεχθούν ότι υπήρξε γενοκτονία, χωρίς αστερίσκους και εισαγωγικά. Ανάμεσα σ' αυτούς και η τριάδα του «Ιού», η οποία μ' ένα κατάπτυστο άρθρο το περασμένο Σάββατο, όχι μόνον επιχειρεί να ταυτίσει τους Έλληνες του Πόντου με τους σύγχρονους λαθρομετανάστες (εξού και ο τίτλος «Μια Αμυγδαλέζα για τους Πόντιους») αλλά πολύ χειρότερα αμφισβητεί, επί της ουσίας, ότι υπήρξε γενοκτονία από τους Τούρκους!
Είναι χαρακτηριστικό το πώς ξεκινά το κείμενό του ο «Ιός»: "Χιλιάδες Πόντιοι βρήκαν τον θάνατο τη δεκαετία του 1920 στα «λοιμοκαθαρτήρια» και τα ξερονήσια της Ελλάδας. Επισήμως προσμετρώνται στα θύματα της «γενοκτονίας» που η πολιτεία θα γιορτάσει, όπως κάθε χρόνο, την ερχόμενη Τρίτη, στην πραγματικότητα, θύτης τους υπήρξε ο ελληνικός ρατσισμός -και η Μακρόνησος του 1922, η πρώτη Αμυγδαλέζα. Δεν χρειάζεται βέβαια να δεχθεί κανείς το νεοπαγές θεώρημα περί «γενοκτονίας» για να διαπιστώσει πως ο ελληνορθόδοξος πληθυσμό του Πόντου υπέφερε πολλά στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου και του μικρασιατικού πολέμου. Από τους 400.000 Ρωμιούς που κατέγραψαν στην περιοχή η απόρρητη υπηρεσιακή στατιστική υπηρεσία των ελληνικών προξενείων το 1910-12 και η επίσημη «Μαύρη Βίβλος» του Οικουμενικού Πατριαρχείου, περίπου το ένα τέταρτο χάθηκε μέσα σε μια δεκαετία ως αποτέλεσμα των σφαγών, των βασανιστικών εκτοπίσεων, της πολύνεκρης επιδημίας ισπανικής γρίπης που σάρωσε όλη την Ευρώπη (και τον Πόντο) το 1918, αλλά και των δραματικών συνθηκών της προσφυγιάς και της εγκατάστασής τους στη νέα πατρίδα".